www.wilczury.fora.pl

kamila-zara

Istniejąca od 1911 r. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI), skupiająca organizacje zajmujące się hodowlą psów, zarejestrowała wzorce ponad 300 ras. Wzorzec (standard) rasy jest to ustalony przez hodowców opis, uwzględniający typowe cechy użytkowe i eksterierowe danej rasy. Stanowi on podstawę dla oceny i selekcji psów. Wzorzec FCI nr 166/5.05.1994 Owczarek niemiecki Kraj pochodzenia; Niemcy Data publikacji wzorca oryginalnego: 30.08.1991 Klasyfikacja FCI. Grupa 1 (Owczarki z wyjątkiem szwajcarskich psów pasterskich) Sekcja 1 (Owczarki) Rasa, w której obowiązują próby pracy. Przydatność. Pies użytkowy, pasterski, wykorzystywany w różnych rodzajach służby.

Krótki rys historyczny
Owczarek niemiecki, którego planowa hodowla rozpoczęła się wraz z założeniem Klubu w 1899 r., był selekcjonowany spośród różnych psów pasterskich użytkowanych na terenach centralnych i południowych Niemiec. Celem hodowli było stworzenie psa o wysokich walorach użytkowych. Dlatego też wzorzec bierze pod uwagę zarówno cechy wyglądu, jak i charakter oraz zachowanie psa.

Wygląd ogólny.
Owczarek niemiecki jest psem średniej wielkości, o wydłużonej sylwetce, żywym, dobrze umięśnionym, suchym, mocnej budowy.
Proporcje. Wysokość w kłębie: psy 60-65 cm, suki 55-60 cm. Długość tułowia o 10-17% większa od wysokości w kłębie. Zachowanie i charakter. W swym zachowaniu i charakterze owczarek niemiecki powinien być zrównoważony, pewny siebie, absolutnie naturalny i nieagresywny (poza sytuacją, gdy został pobudzony), czujny i posłuszny. Powinien cechować się odwagą, silnym charakterem i popędem walki. Te cechy czyni zeń dobrego psa towarzyszącego, stróżującego, obronnego, służbowego i pasterskiego.

Głowa. Trójkątna, proporcjonalna do wielkości (jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie), nie może być ani zbyt ciężka, ani wydłużona, sucha i niezbyt szeroka między uszami. Czoło oglądane z przodu i z profilu lekko wypukłe, bez lub ze słabo zaznaczoną bruzdą czołową. Stosunek długości mózgo- do twarzoczaszki wynosi 1: 1. Szerokoć mózgoczaszki powinna być zbliżona do jej długości. Oglądana z góry czaszka zwęża się stopniowo od uszu ku wierzchołkowi nosa;, przechodzi w klinowaty pysk. Szczęka i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi przylegające, ciemne.Wierzchołek nosa (trufla) Powinien być czarny.

Uzębienie. Silne, zdrowe i kompletne (42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy - siekacze żuchwy dochodzą do ściany tylnej siekaczy szczęki. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe, podobnie jak występowanie zbyt dużych luk między zębami. Błędem jest także ustawienie siekaczy wzdłuż linii prostej. Szczęka i żuchwa powinny być silnie rozwinięte, aby zapewnić głębokie osadzenie zębów. Szczęka: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 4 zęby trzonowe (M). Żuchwa: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 6 zębów trzonowych (M).

Kończyny tylne. Kończyny tylne są nieco odstawione ku tyłowi, równolegle ustawione względem siebie. Udo i podudzie niemal równej długości, tworzą kąt 120°. Uda silne, dobrze umięśnione. Podudzia zwarte i mocne. Śródstopie ustawione pod kątem prostym do podłoża. Łapy o zwartych, lekko wysklepionych palcach, twardych, ciemnych opuszkach; pazury silne, lekko wygięte i ciemne.

Chody. Owczarek niemiecki jest kłusakiem. Kątowanie i długość kończyn powinny być tak wyważone, aby bez widocznych drgań linii górnej tylne kończyny mogły być przesuwane ku przodowi tułowia, a przednie w tym samym czasie pokonać tę samą odległość. Nadmierne ukątowienie tylnych kończyn ogranicza ich siłę i wytrzymałość oraz zmniejsza przydatność użytkową psa.

Skóra. Sprężysta, nie tworzy fałd. Szata Rodzaj owłosienia. Prawidłowo owłosiony owczarek niemiecki ma sierść składającą się z dwóch rodzajów włosa (z podszerstkiem). Włos okrywowy powinien być jak najgęstszy, prosty, twardy i dobrze przylegający. Sierść na głowie i małżowinach uszu oraz przednich powierzchniach kończyn i stopach krótka. Nieco dłuższa i gęściejsza na szyi. Na tylnych powierzchniach kończyn - przednich do nadgarstka, tylnych do stawu skokowego włos jest nieco dłuższy. Na tylnych kończynach tworzą się portki umiarkowanej długości.

Maść. Czarna z czerwono- brązowym, brunatnym, rudym, płowym lub jasnoszarym podpalaniem. Jednolicie czarna lub szara, przy czym kolor szary jest przyczerniony (cieniowany). Czarny czaprak i maska. Małe, niewyraźne białe plamki na piersi lub bardzo jasne umaszczenie wewnętrznych powierzchni kończyn są dopuszczalne, lecz niepożądane. Nos czarny niezależnie od umaszczenia. Brak maski, oczy jasne o przenikliwym wyrazie, jasne, białawe znaczenia na piersi lub wewnętrznych powierzchniach kończyn, jasne pazury lub rudy koniec ogona obniżają ocenę psa - są oznakami słabego wypigmentowania.

Wzrost i waga.Samce - wysokość w kłębie: 60-65 cm waga: 30-40 kg Suki - wysokość w kłębie: 55 - 60 cm waga: 22 - 32 kg Wady. Wszelkie odchylenia od ustalonego wzorca są uważane za wady i w zależności od stopnia ważności wpływają na obniżenie oceny psa

Wady poważne

- Każde odchylenie od powyższego wzorca, obniżające zdolność psa do pracy. - Wady uszu: uszy osadzone poziomo lub zbyt nisko, obwisłe, noszone skośnie, stojące, lecz zbyt miękkie. - Poważne wady pigmentacji. - Obniżona ogólna wytrzymałość - Wady uzębienia: wszelkie odchylenia od zgryzu nożycowego i wzoru zębowego, łącznie z wadami dyskwalifikującymi.
Wady dyskwalifikujące

- Psy o słabym charakterze, agresywne i niezrównoważone.

- Psy, u których stwierdzono poważną dysplazję stawów biodrowych.
- Psy zdeformowane.

- Wady uzębienia, tj. brak: zęba PM3 i jakiegokolwiek innego, kła, jednego zęba PM4, jednego zęba MI lub M2, łącznie trzech lub więcej zębów - Wady zgryzu: tyłozgryz powyżej 2 mm, przodozgryz, siekacze ustawione na styk (zgryz cęgowy).
- Wzrost o l cm niższy lub wyższy od przewidzianego wzorcem.

- Albinizm.
- Umaszczenie białe (także wtedy, gdy oczy i pazury są ciemne).

- Sierść podwójna długa (włos okrywowy długi, miękki, źle przylegający, z podszerstkiem, tworzący frędzle na uszach i kończynach, kosmate portki i ogon z piórem na spodniej stronie).
- Sierść długa (włos długi, miękki, bez podszerstka, tworzący przedziałek na grzbiecie, frędzle na uszach, kończynach i ogonie).

Uwaga: Samce powinny mieć normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.